'Als je lang genoeg naar Twan Huys kijkt, wil je vanzelf een clown.'

De Noorse bestsellerbesteller Lars Saabye Christensen (1953) heeft haarfijn in de smiezen wat verkoopt: een mannelijke artistiekeling annex macho, een ongeluk dat zijn ondergang dreigt in te leiden en een valse redding. Het zit keurig en netjes in volgorde allemaal in zijn nieuwste roman 'Het model', waarin de hoofdpersoon Peter Wihl heet (kunstschilder van beroep), deze bedreigd wordt door een teruglopend gezichtsvermogen en vervolgens in zee gaat met een louche oogarts. Christensen kan schrijven, dat zeker, maar in 'Het Model' schijnt de koele constructie van eerdere succesromans wel érg opzichtig door. Wie van goed geschreven formuleboeken heeft er altijd nog een prettige pil aan. - 3 gwrrfs.

De Inspectie van het Onderwijs stelt een onderzoek in naar de omvang van grensoverschrijdend seksueel gedrag tussen basisschoolleerlingen en hoe scholen daarmee omgaan. Dat heeft de woordvoerster van staatssecretaris Sharon Dijksma van Onderwijs donderdag gezegd. Onder welke werktitel gaat het project van start?

Ligt het aan de vertaling of zijn lovende flapteksten gewoon uit de duim gezogen? Als we 'een komisch meesterwerk' en 'ontzettend grappig' mogen geloven, ben je een weergaloze bofkont als je 'Goudhaantjes' van Joe Keenan mag openslaan. Toch wilde de kaakspieren van deze lezer maar niet in beroering komen bij dit boek over een homofiele scriptschrijver, die samen met zijn entourage de ene na de andere flater in Hollywood slaat. Met vijf Emmy Awards in zijn zak moet Keenan - zou je zeggen - zeker wat kunnen, maar de grapdichtheid is zó hyperventilerend en het taalgebruik zo clichématig en oubollig dat dit werk naar onze bescheiden mening direct in de vuilnisbak kan. Of moet je homo zijn voor deze humor? - 2 gwrrfs.