Een beetje literatuurkenner die de debuutnovelle 'Lipari' van Robbert Welagen (1981) heeft uitgelezen, wordt ongetwijfeld overvallen door namen. Namen van andere auteurs aan wie deze debutant en zijn eenzame hoofdpersoon schatplichtig zijn, zoals de Waal Jean-Philippe Toussaint en, natuurlijk - zo lijkt het althans -, de Franse provocateur Michel Houellebecq. In een ogenschijnlijk nietszeggend verhaal op een afgelegen eiland, bevolkt door weinig opwindende personages, weet Welagen met minimale middelen tóch een broeierig sfeertje tot leven te wekken. De middelbare advocaat Gerard en zijn jonge geliefde Chaphine zijn twee tragische zongenieters die het hoofdpersonage, student, ruimhartig in hun eigen eenzaamheid toelaten. Er is weinig ontwikkeling, maar wat er bij het zwembad en op het terras tussen de drie wordt uitgewisseld is naast oppervlakkig tegelijk dermate intrigerend en stemmig dat Robbert Welagen het, zoals dat heet, wel 'in zijn vingers' móet hebben. - 4 gwrrfs.