In 'Levend laken' van NRC-journaliste Monica Metz voltrekt zich de eindbalans. Welke eindbalans? Die van de relatie tussen Britte, een jonge vrouw, en haar stervende moeder. Een ernstig gegeven, dat, zoals we van een NRC-journaliste mogen verwachten, ook ernstig wordt uitgewerkt. Toch is Metz er dankzij poëtische beelden, onverwachte détails, sprekende flashbacks en een scherp oog voor ongemakkelijke situaties in geslaagd ver voorbij het graf- of klaagboek te geraken. 'Levend laken' is een pijnlijke maar ook montere schets over de haat/liefde verhouding tussen Britte en haar moeder, waarvan enkele passages in je geheugen gegrift blijven.

TV-op-aanvraag wordt allang aangekondigd. En zou de macht van gevestigde media verder aantasten. Op feedroom.com kun je alvast proeven hoe het voelt je eigen tv-menu samen te stellen. In onder meer de categorieën Nieuws, Film en Entertainment kun je de allerlaatste 'topstories' onmiddellijk bekijken. Positief: voortreffelijke beeldkwaliteit en bedieningsgemak. Jammer: de Amerikaanse nieuwsagenda is wet.

Prince mag dan graag zijn artiestennaam veranderen. En flirten met diverse identiteiten en religies. Voor de Prince-adepten is het prettig te horen dat het artiesten-gen van deze man zich microscopisch niet zomaar laat verwijderen. Op zijn nieuwste cd 'Musicology', namelijk, hervindt Prince het geluid dat hem ooit beroemd maakte. En daar hoort bij dat sterke nummers afgewisseld worden door zwakke, waarin hij iets teveel doorfreakt op zogenaamde vondsten. Musicology is niet zijn beste werk, maar wellicht de inleiding ernaartoe!

Het doelgroepboek is in opkomst! Net als tijdschriften voor sportvissers, pottenbakkers en Toyota Corolla-fanaten verschijnen er steeds vaker boeken, die op een select deel van de bevolking zijn gericht. Een prachtig voorbeeld is de bundel 'Vaderliefde'. Ondertitel: de lotgevallen van twee (40+) vaders. Hier lopen we het universum binnen van het moderne gezin en de állerlaatste etiketten over kamperen, huisdieren, ADHD en puberneuken. Waar veel doelgroepboeken mank gaan aan een serieuze toon (richting de doelgroep), is 'Vaderliefde' verfrissend soepel, realistisch, komisch en toegankelijk geschreven. Misschien is het geheim van de schrijvers Jan Eilander en Wim de Jong juist dat ze zich helemaal niet tot de doelgroep richten!

Tijdens het postmodernisme in de jaren tachtig zaten kunstenaars bij de Ombudsman te klagen dat 'alles al gedaan was' en de bevrijding van Het Helemaal Nieuwe, helaas, aan hen voorbijging. Anno de jaren 0 laten weinigen zich nog ontmoedigen. Neem Keane met hun nieuwste cd 'Hopes and Fears'. Hier vind je ongegeneerde herhalingen van Beatle-wijsjes. En herintroduceert men zonder schaamte het zoetgevooisde luisterliedje voor de tigste keer. Al met al levert het een prettig-ambachtelijke cd op. Weinig pretenties, geen gitaren, maar reuze prettig voor je trommelvliezen.

Soms 'valt' een boek goed. Dat wil zeggen: het geeft de tijdsgeest weer of past daar wonderwel in. Zo'n boek is '100 x aan de wandel' van NRC-journaliste Joyce Roodnat. In een tijd waarin we bezig zijn 'ouderwetse waarden' als rust, regelmaat en diep ademhalen te herwaarderen, komt Roodnat met een boek over het fenomeen waarin deze activiteiten prachtig samenvloeien... wandelen. Niet over routes ('bij de derde boom rechts'), niet over zangvogels ('kijk! de kwikstaart!') maar over de verrijkende erváring van het wandelen an sich! Roodnat schrijft vitaal, geestig en ironisch over het gesloten universum van de wandelaar en mag zich verheugen over een waarderend voorwoord van Arnon Grunberg.

Alarmfase één voor Gummbah-fans! Zijn nieuwe bundel, 'Neksnor', is zojuist verschenen. Te recenseren valt er niets, of het moet de constatering zijn dat deze eigenzinnige absurdist nog steeds doet waar hij goed in is: lelijke mensen tekenen en hen merkwaardige woorden in de mond leggen. Een vrouw die aan een tafel met drank gekontneukt wordt en, achteromkijkend, zegt 'Wil je, in afwachting van mijn orgasme, alvast wat drinken?', kan maar aan de geest van één persoon ontsproten zijn... Gummbah. Ouderwetse kwaliteit, dus.

Zwelgen in jeugdsentiment met Pipo, Batman, Thunderbirds of Beertje Colargol? Ga dan naar kindertv.org. Hier vind je al je favoriete tv-series van vroeger. De site is sfeervol, goed gedocumenteerd en een handig startpunt voor meer info over jouw jeugheld(en). Als je geluk hebt is de begintune één klik van je verwijderd. Jammer: bewegende beelden zijn schaars.