Voor de aankomende generatie schrijvers zijn Purno de Purno en Telekids verse jeugdherinneringen. Zoals bij Hannah Buenting (1985), die in haar debuutbundel 'Hieper' de
liefde voor de 'tiet!' en 'bil!' roepende Purno uit de doeken doet. Buenting leidt aan ADHD, hetgeen in de ondertitel - 'up en down met ADHD' - tot een verkoopargument gepromoveerd lijkt te worden. De vertelsels van Buenting zijn ontroerend, klein en vaak poëtisch. Dat is een compliment op zichzelf en die ADHD moet als aanjager van haar vertelplezier maar lang in haar lichaam blijven zitten. - 4 gwrrfs