Arie Storm (1963) heeft er nooit een geheim van gemaakt een bewonderaar van Gerard Reve te zijn. En inderdaad: zijn bedachtzame schrijfstijl, vol onderhuidse humor, heeft amper een onderwerp nodig om acceptabel verder te kabbelen. In zijn nieuwste roman 'Gevoel' moet Storm dit talent echter dusdanig aanspreken, dat je als lezer wel eens wegsuft. Dit boek over de dood van Storm's vader is een even minutieuze als landerige uiteenzetting over de gevoelens in Storm (of het gebrek daaraan), met als dringend advies van deze kant: laat het veilige pad der overpeinzing in een volgend boek wat meer los.

Sinds Kraftwerk is Duitsland een 'Schwerpunkt' voor elektronische muziek. De mannen van 'Funkstörung' maken er geen geheim van dat ze in deze traditie staan en aan knopjes draaien kunnen ze als de beste. Toch levert dat op 'Disconnected', gelukkig, heel wat meer op dan freaky geluidsbehang. Geflankeerd door gitaren, strijkers, en contrabas beweegt Funkstörung hier naar het traditionele popliedje. Resultaat? Een verzameling eigenzinnige songs, die de Volkskrant aan een smeuiïge chocoladereep deed denken en, daardoor, als 'knisperend' werd gekwalificeerd. Van harte mee eens!

Een Vlaamse thriller? Dat klinkt voor de oudgedienden onder ons naar plastic pistolen, kromme taal, goedkope ketchup en een lachende Urbanus. Maar in 'De Zaak Alzheimer' is niets minder waar. Via een 'uptempo'-plot en een al even 'uptempo'-montage van 'Memento'-allure komen we terecht in een sinister machtsspel rond politie, undercovers en huurmoordenaars, met corruptie en seksueel misbruik als plottechnische smeerolie. Vooral het spel van Jan Decleir (als killer) en Jo de Meyere (als corrupte bouwmagnaat) is sterk. In Vlaanderen reeds een kassucces (voor wat het waard is).

Links houdt niet van rechtse mensen, die uit hun woorden komen. En, zoals filosoof Paul Cliteur, ook nog een prachtige titel dragen en een waterdichte verantwoording voor hun denken en handelen kunnen produceren. In 'God houdt niet van vrijzinnigheid' bundelde Bert Bakker de columns van deze - inderdaad soms pedante - universiteitsfilosoof. Net als Bush vindt hij dat 'neutraliteit' een verwerpelijke houding is en dat de in- en externe vijanden van onze 'verlichte beschaving' zonder enige verslapping te vuur en te zwaard bestreden moeten worden. Met religie als nummer één op de verdachtenlijst. Wie wil kennismaken met een meer belezen en bezonken versie van Fortuyn, leze deze bundel!

Zelden viel een tv-serie zoveel publiciteit ten deel nog vóór er één aflevering was uitgezonden. Ofwel, het super-Britse 'The Office' - een BBC-kantoorcomedy vermomt als real life-experience - was al bijna een legende toen het vorige week startte. Terecht? Ja, als je de gekooide kantoormens in zijn afgrijselijke strijd langzaam ten onder wil zien gaan. Nee, als je denkt dat deze serie vijfentwintig jaar na dato nog klassiek is á la 'Fawlty Towers'. Neemt niet weg dat 'The Office' zó echt lijkt, zó realistisch in zijn sadisme, dat de bewondering voor de verantwoordelijke schrijvers en acteurs met de minuut toeneemt.

De Zweedse schrijfster Liza Marklund (1962) is hard op weg de vrouwelijke 'Grisham' te worden. Met dit verschil: haar terugkerende heldin annex journaliste Anne Bengtzon is geen vastberaden thriller-cop, maar een onzekere, invoelende moeder. In haar nieuwste topstuk 'De Rode Wolf' mixt Marklund - zelf afkomstig uit de journalistiek - actualiteit en wereldpolitiek vaardig door elkaar. Voor de minister met een (geheim) extreem-links verleden heeft Joschka Fischer vermoedelijk model gestaan. En diens verzwegen terroristische contacten trekt ze door naar de huidige angstpsychose rond dit onderwerp. En hoe spannend het ook wordt, voor het evenwicht strijkt onderzoekspitbull Anne altijd weer bijtijds haar kindertjes door het haar!

Sinds Pippi Langkous grossiert Scandinavië al decennia lang in eigenwijze kinderen. Vroegwijze typetjes die kattenkwaad uithalen, boeken doorspitten of filosofisch de sterrenhemel bestuderen. De elf-jarige Herman uit de gelijknamige roman van de Noorse schrijver Lars Saabye Christensen (brak vorig jaar door met 'De halfbroer') is zo'n knul. Met een ongerepte logica, liefde voor de natuur en een scherp oog voor eigenaardig gedrag maakt hij zijn omgeving op een sympathieke manier 'onveilig'. Als hij daarbovenop getroffen wordt door een vreemde aandoening, wordt zijn karakter extra op de proef gesteld. Maar Herman krijg je niet zomaar klein! Ontroerend proza voor de bij de kachel...

Op een oude fiets moet je 't leren, moet The Sheer gedacht hebben. Op hun debuutplaat 'The Keyword is Excitement' laten ze zich welwillend verleiden door de The Kinks, The Small Faces en The Beatles. Resultaat is een plaat vol vroeg-Engelse stijlkenmerken; zo horen we 'yeah, yeah, yeah's', 'da, da, padaadah's'en 'ooh oohhoo's'. Verder constateren we een karakteristiek krakend hammondorgeltje en klappen instemmend mee. Dit Haarlems viertal speelt, kortom, zonder zelfgenoegzaamheid, maar overlopend van energie feelgood-muziek die zich maar moeilijk op een schijfje in een doosje laat vangen. Kortom, gaat dat horen!