Ligt het aan de vertaling of zijn lovende flapteksten gewoon uit de duim gezogen? Als we 'een komisch meesterwerk' en 'ontzettend grappig' mogen geloven, ben je een weergaloze bofkont als je 'Goudhaantjes' van Joe Keenan mag openslaan. Toch wilde de kaakspieren van deze lezer maar niet in beroering komen bij dit boek over een homofiele scriptschrijver, die samen met zijn entourage de ene na de andere flater in Hollywood slaat. Met vijf Emmy Awards in zijn zak moet Keenan - zou je zeggen - zeker wat kunnen, maar de grapdichtheid is zó hyperventilerend en het taalgebruik zo clichématig en oubollig dat dit werk naar onze bescheiden mening direct in de vuilnisbak kan. Of moet je homo zijn voor deze humor? - 2 gwrrfs.