Stammend uit 1980 is de toneelgroep Alex d'Electrique inmiddels een relict uit de sombere jaren tachtig. Maar - het móet gezegd - nog wel springlevend! In hun nieuwste voorstelling 'Gaga' laten ze hun inktzwarte visie op het white-trash-burgerdom weer eens heftig de vrije loop. Het jammere is dat de authentieke woede en teleurstelling over het bestaan dat Alex al sinds mensenheugenis aankleeft ook deze keer weer iets te bombastisch en geforceerd-kunstzinnig is uitgewerkt. Je vóelt wel dat er iets moderns en leegs aan de hand is met het blanke gezin en dat de lullige gezinsleden tegen hun gebrek aan relevantie vechten, maar het blijft overgoten met een saus van absurdisme die de echte pijn van dergelijke mislukkelingen overschreeuwt. Kortom, twijfelgevalletje.