Net als bij een ouderwets toneelspektakel hoef je in 'Amazone' van Ger Thijs (1948) niet lang op Grote Emoties te wachten. Vanaf regel één is er sprake van verbittering, rancune, wraakzucht. De hoofdrolspelers in dit sarcastische spel zijn de 'typische' Nederlander Lo (filmregisseur) en de 'typische' Antilliaanse Grace (actrice); samen een paar. Als je de ellendige maniertjes en wetmatigheden van de toneel- en filmwereld even wegdenkt - Thijs is in het dagelijks leven namelijk zèlf toneelregisseur - houd je een gepeperde en bij vlagen boeiende roman over. Vooral de manier waarop Lo en Grace elkaar, na aanvankelijke verliefdheid, stelselmatig en in alle mogelijke gradaties beginnen te slopen, doet verlangen naar meer. Dat hun beider cultuur wat al te nadrukkelijk en schoolboek-achtig als motor van hun conflict wordt opgevoerd, is een politiek-correct smetje op deze meesterproef.