Het aantrekkelijke van Deense literatuur is dat het qua sfeer en thema's dichtbij de Nederlandse ligt, maar op een vreemde manier 'indringender' is. In de verhalenbundel 'Denemarken in een dozijn', een bundel met jong veelbelovend proza, val je om de haverklap in naturalistische beschrijvingen van ontbijten, autotochtjes, meubilair en kamerwanden. En dat zou saai zijn, ware het niet dat alle Deense auteurs in deze bundel een 'unheimische' subtoon weten te raken, temidden van de superstabiele welvaartsstaat die de Denen gecreëerd hebben. Vrijheid doet pijn. Relaties zijn een opgave. Geluk is een doodskus. Het zijn stellingen die in bijna elk verhaal op een soms wrange, soms humoristische manier worden gestaafd, maar het belangrijkste is: ondanks de somberte lees je de verhalen vlotjes weg alsof het korte, snel gemonteerde films zijn. - 4 gwrrfs.