De nieuwe Grunberg is uit en gelet op de reacties is hij, net als een flesje wijn, iets dat steeds rijper en lekkerder wordt. De criticasters juichen dat hij in 'Tirza' geen 'rare fratsen' meer nodig heeft. En dat het drama van een middelbare man en zijn hoogbegaafde dochter natuurlijk, naakt en zonder al teveel opsmuk wordt uitgeserveerd. De roman is inderdaad huiveringwekkend somber, levensecht en indringend, maar stiekem waren wij wel een beetje gehecht aan de 'ouwe' Grunberg, die jongen met die rare, absurdistische fratsen. - 4 gwrrfs.