De tv-documentaires van Michiel van Erp (1963) zijn - terecht - bejubeld door het gebruikelijke eskader tv-critici, dat de in Endemol-land zo zeldzame eigenschappen Liefde, Aandacht en Talent eindelijk zag samenvloeien in zijn portretten van 'gewoon', of zo u wilt, 'dorps Nederland'. Hoempapa-bands, kaartclubs en liefdadigheidsverenigingen zijn door hem onvergetelijk uit de anonimiteit gehaald. Van Erp mocht er internationaal prijzen voor ophalen, prima, maar waarom zou hij als tv-maker nu een boek willen uitbrengen over al 'het gedoe' achter de camera? Die vraag blijft na lezing van 'Voor de geraniums' lang hangen, en dat pleit niet voor zijn matig boeiende relazen. Dit boek is een slap achterafje. - 2 gwrfs.