Hoera! De debuterende schrijver Walter Kraut (1973) heeft met de roman 'Blauwe ogen' meteen een écht thema te pakken. Hoofdpersoon Ivo heeft vijftien jaar geleden besloten de herinneringen aan zijn zwerversleven met de zestienjarige Em helemaal gaaf te houden en ze niet te laten overwoekeren door het dagelijks gedruis. Hij sluit zich derhalve op. Maar als er na al die tijd ineens een (nieuw) meisje voor zijn deur staat, doet Ivo plotseling zijn mond open (en hoe!), daarmee zijn eigen verleden gevaarlijk aan het rollen brengend. Tot zover het sterke deel van dit boek. Stilistisch is Walter Kraut namelijk geen hoogvlieger en dus legt hij werkelijk alles op een omslachtige en irritante manier uit. Als Kraut na een cursus 'Creative Writing' begrijpt dat handelingen en dialogen voor zichzelf moeten spreken en hij tien keer meer 'schwung' in zijn proza weet te brengen, willen we graag weer iets van hem lezen. - 3 gwrrfs - dr.rolf