De meest natuurlijke 'positie' van stukjesschrijver Frits Abrahams is die van stille meeluisteraar in de treincoupé. Met een zuinige, maar humorvolle trek om zijn lippen peilt hij daar de moderne omgangsvormen om er vervolgens in 'zijn' NRC verslag van te doen. Het levert coulante en redelijk gevaarloze situatieschetsen op, die niettemin uitblinken in observatorisch en literair vermogen. In 'Mijn vader vond het mooi geweest' - ook al zo'n zuinige titel - is Abrahams' meest recente werk gebundeld. Prettig voer voor de nonchalante lezer. - 3 gwrrfs - dr.lisette