Nieuwe is het genre (kort verhaal) en de stijl (ingetogen) niet. Maar dat er bij de nieuwste generatie Nederlandse schrijfsters weer een waardige opvolger van Raymond Carver zit, mag tot blijdschap stemmen. Haar naam? Sanneke van Hassel (1971). Na haar veel geroemde debuut 'IJsregen' pakt ze nu uit met een tweede bundel 'Witte veder', waarmee de contouren van het Hassel-verhaal nóg duidelijker worden: een wat schuchtere hoofdpersoon, vaag contact met anderen, een zekere mentale druk van buitenaf en de worsteling daarmee. Dat klinkt vréselijk saai en literatureluurderig, maar als je één verhaal van Van Hassel hebt gelezen, is de kans aanzienlijk dat je 'verkocht' bent. - 4 gwrrfs.