Sinds Annelies Verbeke verkooprecords breekt en bosjes prijzen in de wacht sleept zit de jonge, Vlaamse schrijfster - als fenomeen - sterk in de lift. Misschien dat we daarom worden vergast op de debuutroman van Clara van den Broek (1974), genaamd 'Aarde'. Alles wat deze titel suggereert (natuur, oerkracht, vanzelfsprekendheid) ontbreekt nu juist in dit geconstrueerde en stroeve verhaal over het contrast tussen het huiselijke leven van een jonge vrouw met een kantoorbaan en het wilde bestaan van een jonge weduwe, die van de ene liefde naar de andere hopt, en van de ene naar de andere wereldstad. Zinnen als 'Ik voel een golf van euforie over me heen komen' en 'Het is alsof de gang achter mij begint te lachen' geven aan dat Clara nog heel wat bij te leren heeft. Boeiend thema, horkerige uitwerking. - 2 gwrrfs.