De laatbloeier Magnus Mills (1954) tracteerde ons met 'De Hekkenbouwers' en 'Vrij kamperen' op twee dolkomische, hyperrealistische romans, die een ontluisterend beeld gaven van het zogenaamd 'goedmoedige platteland' in Engeland. Met 'Een tempel van blik' ging Mills een hele andere (experimentele) kant op en ook in zijn nieuwste, 'De verkenners van de nieuwe eeuw', gooit hij ons een onbekend universum in en onthoudt ons het plezier van de herkenning. Mills kan nog steeds heel goed schrijven en typeren, maar de humor van zijn eerstelingen lijkt definitief verdwenen. - 2 gwrrfs.