We hadden vooraf maar één wens: geen geklooi meer met bluessamples. Elke Moby-fan verlangt immers naar de strakke begindagen van 'Go', maar, helaas, veel te vaak grijpt de kale paus op 'Hotel' met zweverige baksels terug naar succesalbums 'Play' en '18'. Deze bananenschil ligt gevaarlijk om de hoek en het leuke is dat Moby er zelf over uitglijdt. Zelfs in stevige nummers als 'Spiders' is het opletten voor de meligheid. Enkel het aan Lambchop schatplichtige 'Dream About Me' en stadionstamper 'Lift Me Up' zijn degelijke appels in de rotte fruitmand. Moby is inderdaad fijnbehaard, helaas ook steeds meer fijnbesnaard. - 1 gwrrf.