Toe maar. Een boek dat 'De geschiedenis van het denken' heet, kan niet anders dan een fikse klimpartij naar de toppen van het menselijk intellect zijn. Met zeshonderdtweeënvijftig pagina's is dit lijvige werk inderdaad de eerste Alpe d'Huez van 2005. Chemicus/filosoof André Klukhuhn (1940) 'loopt' erin 'leeg', dat wil zeggen: alles wat hij op pensioengerechtigde leeftijd in de laatjes van zijn hoofd heeft zitten, vindt er een plek. Mocht deze intro lichtelijk badinerend klinken - excuses! Klukhuhn verdient louter respect en bewondering voor de wijze waarop hij kunst, filosofie en wetenschap opwarmt tot een smakelijke dis van nieuwsgierig makende gerechten. Hoewel het een vergeefse fantasie is, zou 'De geschiedenis van het denken' menig Tros-lid of LPF-stemmer enthousiast kunnen maken voor René Descartes of Richard Rorty. Maar liever blijven deze lieden aan de voet van de Alpe d'Huez natuurlijk zeggen wat ze denken. Jammer voor Klukhuhn... - 4 gwrrfs.