Hafid Bouazza (1970) werd lange tijd aangemerkt als 'woorddronken' literaire belofte. Ofwel: het schrijftalent ging regelmatig met hem aan de haal en leidde, in de ogen van critici, tot warrig geneuzel. Mocht die kritiek ooit al terecht geweest zijn, dan is het nu aan te raden zijn heruitgegeven werk 'Een beer in bontjas' eens open te slaan. Onder het mom van 'autobiografische schetsen' werkt Bouazza het uitgemelkte thema van 'leven tussen twee culturen' kakelvers en knapperig uit. Hij gaat de confrontatie met Nederland en Marokko ongenadig aan, ontmaskert onderweg de ene na de andere illusie, maar zó zwierig en tegelijkertijd to-the-point dat Gerrit Komrij er terstond bij verbleekt. Polemisch vuurwerk van de hoogste orde! - 5 gwrrfs