Zijn eerste album betaalde hij nog met zijn eigen studentenloontje, maar ondertussen bood gigant Universal hem een prestigieus contract aan en werd babyface Jamie Cullum de bestverkopende jazzmuzikant ooit. Door bekrompen jazzcritici werd de nestbevuiler zwaar op de korrel genomen ook al dient de uiterst sympathieke twentysomething slechts één doel: jazz aantrekkelijk maken voor de onwetende medemens. Cullum haalt zijn mosterd bij songs van Cole Porter of Jeff Buckley, blinkt ze stevig op en het eindresultaat is een overtuigend swingende plaat die je vast en zeker in de juiste mood brengt. De Jamie Oliverstorm is gelukkig geluwd, laat de volgende Jamie-invasie maar komen! - 5 gwrrfs