De belangrijkste prestatie van schrijver/journalist Dylan Van Eykeren (1967) is ongetwijfeld dat hij afgelopen winter negenduizend (!) kilometer door Duitsland reed zonder geeuwhonger te krijgen. Ook niet slecht is de wijze waarop hij in zijn reisboek 'De enige gast' het saaie décor van bossen, bierstubes, lederhosen en DDR-flats filmisch door zijn journalistieke ontmoetingen met politici, cultuurdragers, academici en artiesten weeft. Hij houdt zo de vaart erin en met een beetje welwillendheid raak je zomaar geïnteresseerd in de 'plattenbau' van Eisenhüttenstadt en andere lokale kwesties. Het boek van Van Eykeren is, kortom, een bruikbare schaamlap voor een nieuwe generatie Nederlanders, die Ons Grote Buurland alleen vanachter een autoraampje voorbij zien glijden. - 3 gwrrfs